En toe kom ons weer bymekaar!

7 Mei 2019: Emeriti Pastore en hul Vrouens kom bymekaar vir ‘n heerlike Oggend van saamwees: Saam-sing, saam-kuier, saam-eet

 Met verwondering stap  jy in die formidabele Kerkkompleks van Familia Dei in.  Dis groot, dis modern, dis skoon, dis mooi!

Mense staan oral-gesellig en tee drink, groet, lag en gesels –  Manne en vroue wat jare lank in die bediening gestaan het, jare die wa deur die drif moes trek, jare die vlag omhoog moes hou!

Die 2 Pastoorsdogters  (onderskeidelik van Harry Ellis en oorle’ Eddie du Preez) wat ons lei met Sange verwonder jou nóg meer.  Met uiterste bekwame musiek-taktiek speel en sing hulle vervloë dae se koortjies alles met ‘n tikkie moderne gospel en charisma omhul.

Dit was eers toe hulle passievol  in Duet-formaat die lied “To God be the Glory” aanpak,  dat hul uiterste bekwaamheid en korrekte akkoord-verwerkings van hierdie lied jou verstom laat en jy oorstelp is van opgewondenheid!

Dis Johan Steyn wat almal bekoor met sy uitdagende boodskap:  “Jy is gebore om te sterf, maar jou wedergeboorte is die inleiding tot die ewige lewe”,  terwyl jy staar na die rooi kruis wat op die verhoog staan.

Dis ou Tantetjie wat saggies vra-sê: “Hygend hert hartjie! Wat vir ‘n rooi deur is daar neffens die rooi kruis?” Jy mik nog om te antwoord, dan spring ‘n ander ou stemmetjie van haar vriendin jou voor met:  “Dis vir ‘n konsert jong!”  en jy kan maar net glimlag!

Dis wonderlik om “jou mense” te sien. Jou hart pyn as jy nie almal herken nie, en jy dink terug aan Maranatha waar jy elke jaar die kans kon kry om jou geheue oor elkeen op te gradeer en te verfris.

So met die heerlike ete saam, luister jy na die seer-verhale van vroue wat nou alleen agtergebly het. ‘n Verslaentheid pak jou beet oor hul ontnugteringe, hartseer en selfs trauma ondervindinge.

Jy luister na afskeidswoorde aan mekaar:  “sien julle weer”, “sal op Facebook kyk”, “kontak jou op Whatsapp”  en met deernis dink jy aan twee ou vriendinne Bets en Saarkie wat saam op Laerskool, Hoërskool en Onderwyskollege was. Dekades saam in een Gemeente.

Snoesig sit albei nou alreeds 89 jaar oud, op die stoep van ‘n Huis vir Bejaardes.  Dan draai Bets na Saarkie en vra saggies: “Wat is jou naam nou weer?”  Na ‘n láng ruk se stilte, draai Saarkie haar kop na Bets en sê: “Sal jy omgee as ek jou môre sê?!”